"Blijf als-je-blieft weg uit China"
Door Peter van Kleef op 15 dec 2011 om 15:45 | Views: 28 | Categorie: Overig | Onderwerpen: beursblog
Ze is klein, tenger en charmant, maar een blad voor de mond nam Esther Chan, verantwoordelijk voor bedrijfsobligaties in opkomende markten voor het Schotse Aberdeen vandaag geenszins in het Amstel Hotel. Voor een zaal institutionele beleggers waarschuwde ze haar gehoor weg te blijven van de Chinese aandelenbeurs.
Niet dat zij een harde landing verwacht. Nee, de Chinese reserves zijn groot genoeg om een terugval keurig op te vangen. Maar het bedrijfsleven is een heel ander verhaal. "Het zijn bijna allemaal bedrijven die nog geen crisis hebben doorstaan, de corporate governance is non-existent en enig contact met (internationale) aandeelhouders hebben ze al helemaal niet. Niet zo gek, want ze weigeren iets anders dan mandarijn te spreken."
Daarna rolden de anekdotes door de zaal. Van dat Chinese bedrijf waarvan de CEO een zak geld van de balans gehaald had om in het bedrijf van zijn zoon te investeren. Een bedrijf dat vier jaar later failliet was. Of het bedrijf dat voor zijn personeel een eneorme golfbaan aanlegde voor zijn personeel. "Dat creëert volgens mij ook weinig aandeelhouderswaarde. Als ze toch niet weten wat ze met de bergen cash moeten doen, heb ik toch liever dividend."
Volgens Chan is Aberdeen al tien jaar onderwogen in China. "We hebben in al die jaren nog nooit een Chinese bank in portefeuille gehad. Geldt ook voor projectontwikkelaars. En nee, daar hebben we nog geen seconde spijt van gehad."
vr 16 dec 2011, 09:30
BeantwoordenVerwijderen'Chinese beleggers halen banken leeg'
SJANGHAI (AFN) - Chinese beleggers hebben in de eerste 10 dagen van december honderden miljarden yuans van rekeningen bij Chinese banken gehaald. Ze zouden teleurgesteld zijn dat de koers van de yuan niet stijgt en daarom hun geld wegsluizen.
De banken zagen in totaal 400 miljard yuan (48 miljard euro) weggehaald worden, waarvan de helft van rekeningen van de Bank of China, aldus de krant 21st Century Business Herald vrijdag.
Door de recessie in de eurozone en de moeilijke economische omstandigheden in de Verenigde Staten krijgt de Chinese export het moeilijker. Een duurdere yuan zou die problemen alleen maar versterken, zodat wordt verwacht dat Chinese beleidsmakers willen voorkomen dat de koers van de yuan verder stijgt.
***************************************************
commentaar: een raar verhaal; hoe zouden Chinezen kunnen profiteren van een stijgende Yuan, als ze gewoon in China hun geld op de bank zetten...??
Als de koers stijgt dan merken ze daar helemaal niks van.
En wat gaan ze nu doen..?? Euro's of dollars kopen???
Hoezo geldverspilling?
BeantwoordenVerwijderenKijk eens wat voor moois dit Chinese bedrijf neerzet. Versailles is er niets bij.
http://www.ministryoftofu.com/2011/09/chinese-state-owned-pharm-companys-interior-design-similar-to-palace-of-versailles/
Arnout van Rijn
BeantwoordenVerwijderenFondsbeheerder
Arnout van Rijn (1965) is CIO van Robeco Hongkong. Lees meer
wo 21 dec 2011,
China’s zachte landing
HONGKONG - Net als in de rest van de wereld vertraagt ook in China de economische groei. Dit is anders dan elders in de wereld een bewuste keuze van beleidsmakers. Als men zou willen dan kan de groei zo weer opgepept worden. Op dit moment is het krapgeldbeleid nog gericht op bestrijding van inflatie. De laatste cijfers duiden er echter op dat prijsdruk vermindert, terwijl de groei verder onder druk komt. Daarom werd eind november via een verlaging van de reserveverplichtingen voor banken het signaal gegeven dat men klaar is om indien nodig de monetaire teugels te vieren.
China voert een strijd tegen inflatie in het algemeen, maar in het bijzonder tegen de stijging van huizenprijzen. Een kruistocht wordt gevoerd om speculatieve vraag de kop in te drukken met administratieve maatregelen die de aanschaf van een tweede huis aanzienlijk moeilijker maken. De geloofwaardigheid van de huidige regering staat op het spel als de doelen niet bereikt worden en dus klinkt er krachttaal vanuit Beijing op dit gebied.
Dit gebeurt tegen de achtergrond van een machtsoverdracht die in 2013 zal plaatshebben. Tegen die tijd moet het doel bereikt zijn (10 tot 20 procent lagere huizenprijzen) en dan kan de nieuwe regering zich wellicht weer wat soepeler opstellen. De eerste resultaten zijn er, want in de maand oktober daalde de gemiddelde huizenprijs in de grote steden voor het eerst. Ondertussen dendert het programma voor constructie van 10 miljoen sociale woningen gewoon door.
Zorgenkind
Het andere zorgenkind in China zijn de leningen die verstrekt zijn in 2009 en 2010 om de groei te stimuleren. Een deel daarvan zal nu problematisch gaan worden, omdat de kasstroom van de gefinancierde projecten tegen blijkt te vallen. Banken en overheid doen er alles aan om de omvang van de problemen in kaart te brengen en de schadelijke gevolgen in de kiem te smoren. Het is bemoedigend te zien hoe snel er gereageerd wordt en hoeveel openheid er ook betracht wordt. Is dit nou communistisch China?
Europa zou hier nog wel een lesje slagvaardigheid kunnen oppikken. Het is onwaarschijnlijk dat het bankensysteem in twee jaar tijd zoveel probleemleningen aan boord heeft gehaald dat de bankbalansen daardoor in gevaar komen. Vooral ook omdat de banken zeer proactief al eerder dit jaar vers kapitaal hebben opgehaald in de markt. Ze kunnen nu dus wel een flinke stoot hebben.
2)
BeantwoordenVerwijderenWisselkoerswapen
De Chinese groei wordt allang niet meer gedreven door de exporten, maar als de situatie nijpend wordt kan het wisselkoerswapen nog worden ingezet: een tijdelijk halt aan de appreciatie van de yuan om marktaandeel te winnen. Aan de consumptiekant wordt de snelle stijging van winkelverkopen gedreven door al even snelle loonstijgingen en dat is zeker houdbaar. Voor wat betreft de investeringen lijkt een verdere vertraging onvermijdelijk nu er de afgelopen jaren zoveel infrastructuur en vastgoed is ontwikkeld. Extra groei kan desnoods wel gefinancierd worden vanuit de zeer gematigde overheidstekorten.
Vermoedelijk zal een nieuwe regering zich meer op uitgaven in de dienstensfeer (onderwijs en gezondheidszorg) en het sociale vangnet richten. Al met al heeft China voldoende munitie om een bodem onder de groei te leggen rond circa 7 tot 8 procent. Dat is een vertraging in vergelijking met de 9 tot 10 procent waar we aan gewend zijn geraakt, maar een economie op weg naar volwassenheid ziet onvermijdelijk de groeipercentages langzaam verminderen. Geen reden tot paniek.
Buitenlandse waarnemers zijn altijd overmatig bezorgd over de Chinese economie en kunnen nauwelijks geloven dat het land zich zo stabiel blijft ontwikkelen. U zult dus regelmatig verhalen blijven lezen dat de economie zal instorten. Chinese beleidsmakers zijn echter veel pragmatischer en slimmer dan menigeen denkt. De huizencrash die velen voorspellen, zal niet plaatsvinden. Daarvoor is de onderliggende vraag gewoon veel te sterk. Inkomens zijn over de laatste tien jaar in China sneller gestegen dan de huizenprijzen.
Zachte landing
Het is niet ondenkbaar dat China in de verre toekomst een keer geconfronteerd zal worden met de ongebalanceerde kapitaalallocatie van de economie, waarin te veel geld naar staatsbedrijven toestroomt en te weinig naar de private sector. In 2012 zal dit probleem echter nog geen rol spelen en verwacht ik een mooie zachte landing voor de Chinese groeimotor. Voor problemen op de korte termijn, raad ik u aan vooral dichtbij huis te blijven kijken en vertrouwen in China te stellen.
Verliesreeks voor Chinese aandelen
BeantwoordenVerwijderen06 jan 2012, 10:00 - IEXProfs Redactie
Deze week maken de Chinese aandelen de langste verliesreeks sinds 2004 door. De koersen van vooral kleinere ondernemingen lijden onder liquiditeitschaarste en afnemende export. De Shanghai Composite Index heeft deze week al 2,7% ingeleverd, schrijft Bloomberg. Ondertussen noteren de aandelen op historisch laag niveau van 8,7 maal de verwachte winst. Afgelopen jaar heeft de index 22% verloren wegens de toenemende zorgen over de effecten van de leenkosten en de Europese schuldencrisis voor de Chinese economie.
De aandelenmarkten worden beheerst door het gebrek aan liquiditeit en er zijn nog geen tekenen dat de centrale bank de eisen voor de banken (de reserve ratio) wil verlagen. Vooral aandelen van kleine bedrijven lijden daaronder. Er dreigt een gebrek aan cash nu de huishoudens zich opmaken voor het Chinese nieuwjaar.
De centrale bank, People’s Bank of China, heeft deze week al 8,1 mrd dollar in het financiële systeem gepompt, het meeste in bijna twee maanden tijd. Royal Bank of Scotland en Societe Generale denken dat de centrale bank een ratio van niet meer dan 3% nastreeft. Economen bij Barclays verwachten dat de centrale bank met een verlaging van de ratio komt voor de aanstaande vakantie rond het Chinese nieuwjaar. Afgelopen jaar is de ratio zesmaal verhoogd om de inflatiedruk af te koelen. De Chinese economie is in het vierde kwartaal van 2011 met 8,6% gegroeid, het laagste percentage sinds juni 2009.
Goldman Sachs voorspelt dat de Chinese economische groei zwak blijft, zolang de eisen voor banken niet verder versoepeld worden. Volgens de minister van handel, Chen Deming, onderzoek de politiek momenteel de mogelijkheden om uitgaven in energiezuinige producten te stimuleren, evenals online winkelen en toerisme. Volgens hem neemt de politiek maatregelen om dit jaar de binnenlandse consumptie aan te jagen.
Chinese Stocks Get Ready For A Share Price Recovery
BeantwoordenVerwijderenDecember 23, 2011 | includes: CCME, CNIT, CNYD, CTRP, DANG, GA, GRRF, ONP, RENN, SNOFF.PK, XIN, YOKU
Foreign investments have always been regarded as riskier equities to buy into. Whether it be regulatory issues, auditing practices, or differences in cultural norms, foreign companies hold significantly more amounts of uncertainty to domestic investors and therefore form a less stable market to properly assess. Further compounding the issue of a stable market in foreign equities is the fact that institutional investors, who make up the bulk of monies trading on the stock exchanges are internally restricted by various rules and regulations (i.e. credit rating restrictions, share prices restrictions, diversification restrictions, etc.) that often prevent a heavy interest in foreign equities. As a result of less overall coverage, many foreign equities can appear to trade erratically as the whims of retail investors and hedge funds control more influence on the pattern of normalized share price movement. The lack of a stable institutional investment base can result in wild price swings absent of the aforementioned stability.
One of the more recent debacles in investing history lies in the invasion of Chinese reverse mergers, which allowed for previously unknown Chinese companies to trade on domestic markets. Taking root in 2011, resulting accusations of scandals, fraud, and poor accounting practices in a few companies such as China MediaExpress Holdings (CCME), Orient Paper (ONP), China Marine Food Group (CMFO), Sino-Forest Corp (SNOFF.PK), and etc. began a widespread sell-off that affected nearly every small-cap Chinese-based company trading on the domestic U.S. exchanges.
This prevalent fear was coupled by another in the looming expectation for a hard crash of the real estate market leading to a rapid slowdown in the Chinese economy. Taken as a whole, 2011 has been scathed by investment disaster for many legitimate Chinese companies that are traded domestically.
Perhaps to make matters worse, the triple threat came in the over-hyped expectations that were attributed to Chinese internet companies. Idealized ambitions for an awakening internet-ready population allowed for lofty IPO prices for several companies such as YouKu (YOKU), Renren (RENN), and DangDang (DANG). Such share price collapses that often exceeded 70% losses blurred the lines for retail investors that began to question the legitimacy of such companies that were once hailed as industry leaders in their respective market niches.
For value investors, the time may now be right to consider investing in Chinese companies that have been sold in a panic and perhaps even given reason to suggest that they are indeed undervalued.
Companies that have IPO’d tend to have gone through rigorous vesting by its underwriters thereby indicating legitimacy.
Share buybacks and strong insider buying express management’s confidence in a greater intrinsic value than what the market is assuming.
Net tangible asset values that exceed market capitalizations could also indicate oversold positions.
http://seekingalpha.com/article/315738-chinese-stocks-get-ready-for-a-share-price-recovery?source=yahoo
Groei Chinese economie
BeantwoordenVerwijderenOp 17 januari publiceert het Chinese statistiekbureau de economische groeicijfers over het vierde kwartaal. De analistenverwachting ligt op 8,7% groei ten opzichte van hetzelfde kwartaal een jaar eerder. Als gevolg van de economische vertraging in Europa, een belangrijke afzetmarkt voor Chinese waar, vlakt de groei af. In het derde kwartaal bedroeg de groei nog 9,1%. Het lagere groeitempo van de Chinese economie voldoet echter ruimschoots aan de doelstelling van de centrale overheid (circa 7,5%). De opbouw van het groeicijfer wordt langzaamaan evenwichtiger dankzij de toenemende consumentenbestedingen.
Auteur: Richard Kneepkens
SocGen's Edwards: China will collapse in 2012
BeantwoordenVerwijderen12 Jan 2012 | 08:05
Hannah Smith
Categories: Japan / Far East | Global Topics: Recession | China | Us
A likely hard landing in China will bring the financial crisis of the past five years to a climax in 2012, a leading City strategist has warned.
Albert Edwards, head of strategy at Société Générale and a well-known market bear, said the next 12 months will be the "final year of pain and disappointment", the Guardian reports.
Predicting a sharp slowdown in activity in the world's fastest-growing emerging economy, Edwards said: "There is a likelihood of a China hard landing this year. It is hard to think 2013 and onwards will be any worse than this year if China hard-lands."
Although China emerged rapidly from the downturn of 2008-2009, Edwards said the recovery was the result of huge reflationary stimulus by the Chinese government. Falling imports have led to a widening of China's trade surplus, but exports are set to slow and a trade deficit is looming, he added.
Meanwhile, Edwards predicted the chance of a fresh recession in the US is “very high” despite a recent recent run of more upbeat economic news, according to the Guardian.
Growth had slowed to an annual rate of 1.5% in the second and third quarters of 2011, below the "stall speed" that has historically led to recession. Edwards sees little chance of a ‘muddle through’, he said.
BRIC's: van alles naar niks
BeantwoordenVerwijderen17 jan 2012, 15:20 - IEXProfs Redactie
Tien jaar geleden introduceerde Goldman Sachs’ voorzitter Jim O’Neill de zogenaamde BRIC-landen aan de wereld. Brazilië, Rusland, China en India – de landen achter de afkorting – waren volgens O’Neill de meest- en snelstgroeiende economieën én zouden derhalve binnen enkele decennia de koers van de internationale economie bepalen. In een luttele tien jaar tijd verwierven de iconische letters van de BRIC-afkorting echter een heel andere betekenis – Bloody Ridiculous Investment Concept, citeert Moneyweb-hoofdredacteur Merryn Somerset Webb deze week in haar column op de site SocGen's strateeg Albert Edwards.
Waar na de introductie van de BRICs in 2001 het algemene devies luidde om vooral zoveel mogelijk te investeren in deze kansrijke groeieconomieën, is dat tien jaar later geenszins meer een advies dat Somerset-Webb hanteert. In 2011 daalde de MSCI Emerging Markets Index met ongeveer 20%, de MSCI BRIC Index zelfs met zo’n 25%. Hoewel Somerset-Webb tien jaar geleden zonder moeite O’Neill napraatte, bevindt zij zich nu aan de andere kant van het spectrum.
De aantrekkingskracht van de BRIC's als investeringsgebieden is volgens de econome foutievelijk gekoppeld aan de groeicijfers van de landen, meent Somerset-Webb. “Talloze studies wijzen uit dat opbrengsten van aandelenmarkten niet gecorreleerd zijn aan economische groei, maar aan prijzen en kapitaalstromen.” Simpel gezegd: “Als je inkoopt op een markt op het moment dat hij goedkoop is, heb je een goede kans er geld aan te verdienen; als je aandelen koopt op het moment dat ze niet goedkoop zijn, is de kans groot dat je geld verliest.”
Volgens de columniste is dat precies wat er gebeurde met de BRIC-markten: "destijds waren ze goedkoop - zeker in verhouding tot de ontwikkelde markten, en nu zijn ze dat niet meer." Somerset-Webb plaatst weldra een kritiekpunt dat BRIC-minnenden volgens haar zeker zullen aandragen: dat sommige van de BRIC-markten nog altijd goedkoper zijn dan ‘onze’ markten. Volgens haar wordt dit (veelal minimale) verschil echter compenseerd door de niet altijd even ‘zuivere’ wijze waarop bedrijven in landen als China gerund worden.
Bij de overzeese, niet-westerse bedrijven zijn het lang niet altijd louter kapitalistische en ‘rule of law’ principes die voor het management bepalend zijn. Vooral bij Chinese bedrijven bestaat in het leeuwendeel van de gevallen de indruk dat het gaat om privately owned companies, waar dat in werkelijkheid niet het geval is. En dan heeft Somerset-Webb het nog niet eens expliciet over de scherpe daling in de Chinese exportcijfers, noch over de implosie van de Chinese vastgoedbubbel, hoewel ze die uiteraard wel even kort aanstipt.
Kortom: de BRICs zijn allang niet meer wat ze ooit waren. En dus luidt haar devies sinds 2010 onafgebroken om ontwikkelde markten te verkiezen boven aandelen uit de opkomende economieën. Zelfs nu sommige van hen er ‘schocking’ aan toe zijn, ook dan nog.
"Juist nu China!"
BeantwoordenVerwijderenDoor Guruwatch.nl op 22 mrt 2012 om 15:12 |
Er komt een zachte landing voor China en die bubbel daar op de onroerendgoedmarkt valt reuze mee. Sterker, er is, met uitzondering van de grote metropolen, helemaal geen sprake van een vastgoedbubbel! Zeker in het licht van wederom een teleurstellende Chinese (HSBC) inkoopmanagersindex vandaag, zijn dit de opvallendste sounbites vandaag van JPMorgan Asset Management in een presentatie over opkomende markten.
China en Brazilië, misschien Rusland en beter even geen India
Turkije, Indonesië en Zuid-Afrika ook niet
Emerging markets als geheel: ja!
BRIC!
Dat is de boodschap van Luke Richdale van het Emerging Markets Equity Team van JPMorgan. De Amerikanen zijn momenteel grosso modo gecharmeerd van de traditionele BRIC-landen (Brazilië, Rusland, India en China dus) en even wat minder over de kleinere, aanstormende nieuwe markten.
Waarom, hoe en wat? Richdale had werkelijk een tsunami aan interessante grafieken aan meegenomen. Aan de hand van een aantal daarvan leest u hier zijn verhaal. Om te beginnen: waarom zou u eigenlijk ver van huis beleggen? Mede door de globalisatie raken markten meer en meer gecorreleerd:
Nieuwe cyclus
Waarom JPMorgan toch enthousiast is over die markten, is dat die aan het begin van een nieuwe businesscycles staan. De vorige duurde van de bodem in 2009 to eind vorig jaar, toen de centrale banken in die regio ineens gingen verkrappen door oplopende inflatie. Dat is nu geen issue meer en de rentes kunnen omlaag.
Als geheel waardeert JPMorgan daarom emerging markets op naar overweight, juist omdat die aan het begin van een nieuwe cyclus staan en daarom wat meer risico nemen geen kwaad kan. Let wel, Richdale constateert wel dat die cycli steeds korter duren. De vorige duurde dus maar drie à vier jaar.
Winsten
Kijk eens naar die winsten! Interessant is dat Richdale weet te vertellen dat bedrijven uit emerging markets goed zijn voor 15% van de wereldwijde winsten, maar portfoliomanagers die deze landen ook voor 15% in hun portfolio hebben zitten, zijn dun gezaaid.
Aan de winstverwachtingen ligt het ook niet en – helaas had JPMorgan daar geen uitgebreide grafieken van – net als de waarderingen, hoewel dat verschilt per land. Daarover zometeen meer.
Duur en goedkoop
Dan nu de belangrijkste grafieken: JPMorgan Chase dicht China, Brazilië (en Rusland) de meeste kansen toe. Dit zijn goedkope markten met de beste (korte termijn) vooruitzichten en kansen.
Wat wel weer een gevaar is, zijn valutastijgingen. Zolang vooral dollar en euro goedkoop en zwak zijn, hebben de emerging market-munten de neiging te stijgen en dat kan weer funest zijn voor de groei. Wie hebben daar vooral last van, of zijn daar gevoelig voor?
China
Over naar China, waar de markten momenteel hun hart voor vasthouden. JPMorgan niet. Ja, de groei wordt wat minder, maar inflatie neemt af en – de meest verrassende uitspraak – er is nooit een nationale vastgoedbubbel geweest. De prijzen blijven zelfs achter! De enige bubbel was de aandelenmarkt in 2007.
Brazilië
Richdale is nog het meest enthousiast over Brazilië, vooral dankzij de sterke binnenlandse markt. De detailhandelsverkopen spreken boekdelen.
Rusland
Met de herverkiezing van Vladimir Poetin tot president verdwijnt de politieke onzekerheid volgens JPMorgan , hoewel de bank zich afvraagt of hij voor de broodnodige hervormingen zorgt. De markt is wel heel goedkoop. Ach, anders beschouwt u het land toch gewoon als hedge tegen de olieprijs?
India
Zeker op lange termijn – maar dat geldt voor alle emerging markets, volgens Richdale – is India een absolute go area, maar er zijn momenteel elders betere kansen
Wat concludeert de grootbank op basis van dit alles?
http://www.iex.nl/Column/73343/Juist-nu-China.aspx
Guruwatch.nl is een volbloed dochter van IEX.nl.
Sino-Forest Bankrupt, May Sue Muddy Waters
BeantwoordenVerwijderenBy Byrne Hobart | Yahoo! Finance – 2 hours 41 minutes ago
Controversial Chinese timber company Sino-Forest has filed for bankruptcy. The firm never recovered from a report from investment research firm Muddy Waters, alleging that the company had falsified financial statements and was engaged in a long-running Ponzi scheme.
Among the biggest losers: hedge fund manager John Paulson, whose eponymous hedge fund lost $107 million on the stock—and who could have lost far more, had he not sold his position in June, shortly after the first Muddy Waters report came to light.
Forbes listed some of the most damning allegations from Muddy Waters' report:
1. Sino-Forest uses informal leasing agreements with government forestry agencies rather than clearly defined legal arrangements based on legislative mandates.
2. Chinese regional forestry officials asked Sino-Forest to keep leasing and sales agreements confidential. If asked by third parties, they would deny having issued them in order to avoid sanctions for exceeding their authority.
3. Sino-Forest management introduced a person to auditors as the vice-chief of the forestry bureau of Hunan province, who was no longer in that position but was a paid consultant.
4. Sino-Forest runs its business through 58 holding companies incorporated in the British Virgin Islands. They are unwilling to release their financial records.
5. Auditors have been able to examine only 28 of the 267 bank accounts the company has in mainland China.
While the company's market value has plummeted from its $6 billion peak, not everyone lost money in the collapse—according to Bloomberg, company insiders sold $83 million worth of shares in recent years. Sino-Forest is not the first Chinese company to collapse after accusations of fraud, but it's among the most established companies to fall victim to dubious accounting: it was founded in 1994, and listed on the Toronto Stock Exchange since 1995.
Despite dismissing key executives and now declaring bankruptcy, Sino-Forest's management insists that Muddy Waters' report is false. They plan on suing Muddy Waters for $4 billion.
01 apr 2012, 08:48
BeantwoordenVerwijderenChinese productie op hoogste niveau in 1 jaar
SHANGHAI (AFN) - De industriële productie in China is in maart gestegen tot het hoogste niveau in een jaar tijd.
De inkoopmanagersindex steeg vorige maand van 51 in februari tot 53,1. Dat was te danken aan de groei van de orders, lieten de autoriteiten in Peking zondag weten. Het was de vierde achtereenvolgende maand dat de index is gestegen.
Een stand van 50 of meer duidt op groei, daaronder op krimp. Ondanks de groei zijn analisten behoedzaam. Zij wijzen erop dat het groeitempo van 's werelds een na grootste economie nog steeds afneemt.
Geef China tijd en alles komt goed
BeantwoordenVerwijderen10 May 2012 om 16:45 - Peter van Kleef
“Australië lijkt verdacht veel op IJsland-met-palmbomen”. Vincent Houghton is de man van de scherpe oneliners. De fondsbeheerder van het Franse Comgest noemt Australië, net als Brazilië één van de meest kwetsbare economieën van dit moment, omdat ze te afhankelijk zijn geworden van de Chinese vraag naar grondstoffen als nikkel en ijzererts.
“Een economie die bestaat uit het boren van gaten in de grond, dat is gewoon niet houdbaar. Vrachtwagenchauffeurs verdienen er 120.000 dollar met heen en weer rijden door de woestijn.” Over China zelf geen kwaad woord overigens. Zeker niet van zijn collega He Jun, die China met vuur en zwaard verdedigt. Een vastgoedbubbel? Die ziet hij niet. Hooguit wat speculatie in TIER1-steden als Beijing of Sjanghai. “Maar er verkassen nog steeds 20 miljoen Chinezen per jaar naar de steden.”
Natuurlijk is onroerend goed met een belang van 13 tot 14% van het GDP een belangrijke factor. Maar de vraag naar nieuwe of betere huizen blijft. De commerciële huizenmarkt bestaat pas twaalf jaar en in die tijd zijn er 60 miljoen huizen en appartementen gebouwd. Daarin is de top 30% van de Chinese inkomens getrokken. Doemverhalen over speculatie in de huizenmarkt wuift Jun weg. “Daar zijn geen betrouwbare cijfers over, alleen anekdotisch bewijs.”
Chinese consument
De groei in China zwakt wel wat af geven Houghton en Jun toe, maar dat is geen reden om je zorgen te maken. Jun: “Ik weet dat steeds meer 'grote namen' hun zorgen over China uitspreken. Maar niemand in China spreekt over recessie, dat is helemaal geen thema.” Houghton: “Buitenstaanders willen dat alles sneller gaat in China, maar ze vergeten dat Amsterdam in 150 of 200 jaar is opgebouwd.”
China heeft een veel kortere geschiedenis van (semi-) free entrepreneurship. Bovendien is het land bezig de ommezwaai te maken van exporteconomie en goedkoop productiehuis naar een economie waarin de consument een grote rol speelt. De bijdrage van de consument aan de Chinese economie ligt nu net boven de 30%. In de VS is dat dik 70% en in Duitsland ruim 55%. Jun denkt dat die omslag zal lukken. “Maar ook daar is tijd voor nodig.”
Juist die omslag zou pijn kunnen doen in grondstoflanden als Australië en Brazilië, denkt Houghton. “In Europa zal met name Duitsland de pijn voelen als de Chinese groeispurt aan kracht verliest. In tegenstelling tot Frankrijk, wat – voor wat betreft China – veel meer in de markt voor luxegoederen zit en niet in de industriële sector.”
Tijd is alles
BeantwoordenVerwijderenOndertussen timmeren Chinese bedrijven aan de weg. Het gebrek aan echte wereldmerken wijten Jun He (foto boven) en Vincent Houghton (foto - u raadt het al - onder) ook weer aan de factor tijd. “Chinese ondernemingen hebben een geschiedenis van hooguit 30 jaar, de meeste minder dan 20 jaar. Wat ze al hebben bereikt is opmerkelijk genoeg.”
Het zijn de in recordtempo opgetrokken skylines van Beijing en Sjanghai die ons op het verkeerde been zetten, stellen de twee. “Wie dat ziet, denkt dat China hetzelfde kan als Europa en de VS. Een begrijpelijke gedachte, maar wel een verkeerde. Vergeet niet dat de gemiddelde Chinees twintig jaar geleden niet veel beter af was dan de Afrikaan in de sub-Sahara op dit moment.”
Ondertussen – de metamorfose van de Chinese economie ten spijt – groeit het aandeel van China in de wereldexport nog altijd. “De export daalde weliswaar scherp in 2009, maar de totale wereldhandel kwam in een nog grotere vrije val. Het Chinese marktaandeel is alleen maar verder toegenomen.” Of andere landen – Vietnam, Cambodja, Sri Lanka - die de rol als goedkope productiekamer van de wereld overnemen nu interessante beleggingen zijn? Houghton: “Zij doen wat China in de jaren tachtig deed. Maar vraag maar eens aan beleggers die in die tijd in China belegden hoeveel rendement zij toen gemaakt hebben.”
Eén voor allen, allen voor Comgest
Gevaren zien de fondsbeheerders van Comgest volop, maar de langetermijnvooruitzichten voor China en tal van andere Aziatische landen blijven goed. En dat is waar de Franse vermogensbeheerder naar kijkt, de lange termijn. En naar saaie, voorspelbare en degelijke bedrijven. Want uiteindelijk gaat het niet om een land, maar om gezonde bedrijven in de portefeuilles.
"Strategie zonder tactiek is de langzaamste weg naar de overwinning. Tactiek zonder strategie is de ruis die aan de nederlaag voorafgaat" - Sun Tzu.
Daarbij gelden drie belangrijke criteria: winstgevendheid in de laatste vijf en tien jaar, onafhankelijkheid van de conjunctuur en (grotendeels) financieel onafhankelijk van bankkredieten. Een beleid dat Comgest – anno 1985 – geen windeieren heeft gelegd. En de werknemers ook niet, want van de CEO tot de receptioniste, elke werknemer van de Franse vermogensbeheerder is aandeelhouder. Een concept dat navolging verdient in de financiële sector.
Die strategie zou volgens Comgest tot een saaie portefeuille met een lagere volatiliteit van de markt moeten leiden. De grafiek van Comgest Growth Greater China vertelt een ander verhaal. Maar kom, wie zeurt er over zulke details met zo'n outperformance?
Peter van Kleef is hoofdredacteur van IEXProfs.
http://www.iexprofs.nl/Column/Opinie/76075/Geef-China-tijd-en-alles-komt-goed.aspx
Allianz: Renminbi wordt reservemunt
BeantwoordenVerwijderen15 May 2012 om 15:30 - IEXProfs Redactie - Gerelateerde onderwerpen: China, wereldeconomie
De Chinese renminbi "heeft de potentie om het komende decennium de wereldwijde reservevaluta te worden". Dat zegt Helen Lam, manager van het Allianz RCM Renminbi Fonds. Vorig jaar steeg de grensoverschrijdende handel in renminbi van 2,5 naar 9 % van de totale Chinese handel. Beleggers zullen ook in renminbi-obligaties stappen, denkt Lam, vanwege het hogere rendement in vergelijking met euro- en dollarleningen.
Lam en haar collega's bij Allianz Global Investors (1500 miljard euro onder beheer) voegden zich dinsdag bij het groeiende koor marktvorsers dat een "zachte landing" voorspelt voor de Chinese economie. "Kijkend naar enkele belangrijke economische indicatoren", die zij overigens niet met name noemen, "en de ontwikkeling van lonen en arbeidsmarkt" verwachten de Allianz-experts dat China de komende jaren zal blijven groeien, zij het wat minder hard.
Volgens hen probeert de Chinese overheid de economie op een verstandige manier om te schakelen op meer consumptie en meer hoogwaardige industriële productie. Zelfs Chinese aandelen, een notoir beroerde belegging, voorspellen zij een betere toekomst. De marktkapitalisatie van beursgenoteerde Chinese bedrijven loopt namelijk nog ver achter bij de omvang van de economie, aldus James Dilworth, CEO van AllianzGI Europe.
Chinees vastgoed heeft het moeilijk
BeantwoordenVerwijderen18 May 2012 om 15:30 - IEXProfs Redactie
De Chinese huizenprijzen bleven in april dalen, meer dan twee jaar nadat de overheid begon in te grijpen op de vastgoedmarkt. Het is een indicatie dat een rebound voor een van de belangrijkste drijfveren van economische groei ver te zoeken is, stelt de Financial Times.
Een onderzoek van de overheid naar de prijzen in zeventig steden laat zien dat in 46 daarvan de prijzen zijn gedaald, terwijl ze slechts in drie steden stegen. Vergeleken met maart was de daling groter en wijdverbreider. Beijing wilde oorspronkelijk de vastgoedprijzen in toom houden, die in 2009 de lucht inschoten na vele stimuleringsmaatregelen volgend op de wereldwijde financiële crisis.
Investeringen in vastgoed zorgen echter ook voor meer dan een tiende van China’s bbp=groei, en een vertraging in die sector betekent dus slecht nieuws voor de gehele economie.
Speculatie
Als de investeringsgroei terugvalt naar nul, betekent dat dat de economische groei met 2,6 procentpunt vermindert, aldus Patrick Chovanec van de Tsinghua University in Beijing. De stad gaat het beleid niet aanpassen: volgens de lokale overheid is er voldoende ruimte om de prijzen aan te passen en daarmee de verkoop een duw te geven. Er is echter geen ruimte meer voor speculatie. Premier Wen Jiabao sprak in maart vergelijkbare woorden.
Volgens Barclays-analist Andrew Lawrence probeert Beijing een zachte landing te creëren door de vraag te verminderen via beperkingen op investeringen, en tegelijkertijd een massaal faillissement van vastgoedontwikkelaars te voorkomen door net genoeg krediet te verlenen. Hij verwacht dat de prijzen de komende twee jaar met nog 10-15% zullen dalen.
zo 24 jun 2012, 17:00
BeantwoordenVerwijderen-China verdoezelt afkoeling economie-
PEKING (AFN) - Cijfers over de Chinese economie worden mooier voorgesteld dan ze in werkelijkheid zijn. Dat meldde de Amerikaanse krant The New York Times dit weekeinde op basis van uitspraken van economen en Chinese zakenmensen.
Twijfels over de algemene economische groeicijfers in China bestaan al jaren. De zorgen breiden zich volgens de krant nu echter ook uit naar andere graadmeters die vaak worden gebruikt om een inschatting te maken van de kracht van de Chinese economie.
Zo zouden lokale bestuurders elektriciteitsbedrijven onder druk hebben gezet om geen cijfers te publiceren die wijzen op een afname van het elektriciteitsverbruik. Op provinciaal niveau zouden ook de cijfers over productie en de winsten van bedrijven worden overdreven.
'Geen vastgoedbubbel in China'
BeantwoordenVerwijderen6 Jul 2012 om 15:15 - IEXProfs Redactie - Gerelateerde onderwerpen: China, East Capital, vastgoedbubbel
De Chinese vastgoedbubbel bestaat niet. Dat stelt Dmitry Vlasov, senior analist bij de Zweedse vermogensbeheerder East Capital. De vastgoedmarkt aldaar wordt vaak genoemd als voorbeeld van een zeepbel die nog niet is gebarsten. De prijzen stegen te veel en te snel.
Maar er zijn een aantal tekenen dat dat helemaal niet het geval is. De prijzen zijn de afgelopen maanden omlaag gegaan, maar het lijkt er op dat de stemming onder constructiebedrijven en kopers snel is verbeterd.
Beleggers maken zich vaak zorgen om de betaalbaarheid van de Chinese huizenmarkt. Wanneer wordt gekeken naar prijs en inkomen wordt inderdaad duidelijk dat het grootste deel van de bevolking zich geen huis in de belangrijkste steden kan veroorloven.
Contanten
Toch gelooft East Capital niet dat dit een serieuze bedreiging vormt. De definitie van een zeepbel is het agressieve en irrationele gebruik van een hefboom. Dat is niet het geval in China, waar hypotheken goed zijn voor slechts 16% van het bbp (70% in de VS) en men gemiddeld 44% in contanten betaalt.
Daarnaast is het gemiddelde inkomen onderschat, omdat er veel laag opgeleide mensen in de uitkomst zijn meegenomen. Het is niet waarschijnlijk dat zij deel uitmaken van de huizenmarkt.
De markt bestaat voor een groot deel uit ‘upgraders’: mensen die in de jaren 1990 hun huis van de overheid kregen. Deze groep is dus niet alleen van inkomen afhankelijk. Projectontwikkelaars bouwden tot voor kort vooral duurdere appartementencomplexen, maar switchen nu naar goedkopere markten.
Veel jongeren worden financieel gesteund door hun ouders en familie om zo hun eerste huis te kunnen kopen. Rijke kopers uit andere provincies schaffen dure panden in de grote steden aan. De prijzen zijn gedaald, maar het aantal transacties steeg. Volgens East Capital een duidelijk teken dat de vraag sterk en duurzaam is.
Slim Beleggen
BeantwoordenVerwijderenWednesday, 19 of September, 2012
Beste Belegger,
De markten schreeuwen al maanden moord en brand over China.
De Chinese economie koelt af en beleggers vrezen een harde landing. Voor de duidelijkheid: een harde landing impliceert een stilstand of zelfs krimp.
We kunnen tegenwoordig geen financiële website meer openen of de 'gloom & doom' over China komt u in chocoladeletters tegemoet.
U gelooft ons niet? Neem even zelf een kijkje op China-afdeling van de populaure website Business Insider... je zal aardig je best moeten doen om enkele positieve headlines te verzamelen.
We vonden er gisteren welgeteld 3 op 100!
Een dergelijke negatieve stemming over een marktsegment hebben we nooit gezien. Laten we het nogmaals onderstrepen: NOOIT.
Economen vrezen vanalles... de hogere lonen, de afkoelende huizenmarkt, de hoge grondstofvoorraden, de vergrijzing, het 'schaduwbankieren', maar bovenal de snelle afkoeling van de Chinese economie.
Laten we duidelijk, op iedere maatschappij valt iets aan te merken, het zou maar raar zijn moest dit niet het geval zijn in China.
Maar een forse economische afkoeling is duidelijk overdreven. In het tweede kwartaal van 2012 groeide China met +7,6%.
Dit is perfect in lijn met het vijfjarenplan van de Chinese overheid (2011), waarin een jaarlijkse groei van 7 à 7,5 procent wordt nagestreefd.
Gelooft u ons, dit zijn economische groeicijfers waar de Westerse overheden een natte droom van krijgen!
Maar we gaan het niet ontkennen, er is weldegelijk iets aan de hand. China gaat momenteel door een transitieproces.
Van een exportgedreven economie naar een binnenlandse consumptiemaatschappij.
Zoals ieder overgangsproces gaat ook dit niet zonder horten en stoten. Er zijn altijd bepaalde delen van de economie die klappen incaseren.
Maar het grote plaatje is duidelijk: China wil minder afhankelijk zijn van het buitenland. Dat is een geweldig uitgangspunt vanuit investeringsperspectief.
Want het valt niet te ontkennen dat de Chinezen steeds meer welvaart vergaren, dit in tegenstelling tot de Westerse maatschappijen die fors aan koopkracht inleveren.
China vertoont momenteel alle aspecten van de VS in de jaren '50 en '60: een hoge groei, een sterk stijgende welvaart onder de bevolking, een grootste schuldeiser naar de rest van de wereld, ...
2)
BeantwoordenVerwijderenUiteraard kende Amerika ook zijn economische problemen, maar het was de voedingsbodem van een ongeziene economische boom!
Dit verhaal krijgt u tegenwoordig zelden of nooit te horen. U mag het niet horen, maar... het potentieel van China in de huidige fase is gigantisch!
Niet enkel vanuit het economisch perspectief, maar vooral voor beleggers.
Het negatieve sentiment heeft een diepe kloof in het vertrouwen van investeerders geslagen. De exodus van kapitaal uit China neemt hallucinante vormen aan.
In augustus verdween weer een recordbedrag van 187 miljard yuan van de Chinese bankrekeningen. Een proces dat quasi onafhoudelijk bezig is sinds medio 2011!
Dit is niet het moment om te panikeren. Dit proces biedt u een unieke kans om tegen de grote massa in te positioneren.
Voor contraire beleggers is de Chines exodus een godsgeschenk!
We schreven er al uitgebreid over op onze blog: China is een 'Screaming Buy'.
De waardering is belachelijk laag:
...op vlak van waardering kan het moeilijk nog veel lager. We hebben in het Groeimarkten Rapport enkel ETF’s en aandelen die aan een K/W van minder dan 8x noteren. Als de waardering nog lager zakt, dan is er in feite sprake van een faillissement, maar dat is in de praktijk onmogelijk op indexniveau.
We gaan u nog meer verklappen: er worden zelfs dividenden uitbetaald van meer dan 4 procent rendement...
Maar er is meer!
Om de echte waardering van China te bepalen, nemen we de methode van Warren Buffett erbij.
Buffett bepaalt de waardering van de beurs van een land op basis van een simpele, maar heldere manier.
Als de totale beurswaarde (market cap) het nationale inkomen (GDP) overstijgt, dan is een markt te duur voor Buffett. Andersom is het een 'go' voor het orakel uit Ohama.
Laten we eens kijken wat dit oplevert voor China...
De Chinese beurs is met amper 53% nooit eerder zo goedkoop geweest!
Ter vergelijking: de Amerikaanse beurs zit momenteel op een ratio van 102%.
Voor Warren Buffett is het duidelijk: China is hét koopje van het moment!
Uiteraard kan China nog een tijdje goedkoop blijven, maar zoals altijd zal ook de Chinese beurs terugkeren naar het historische gemiddelde.
Dit impliceert een stijging van minimaal +120%!
U gelooft ons niet? Kijkt u even mee naar de resultaten bij goudmijnaandelen... ook daar was het sentiment om te janken ruim een half jaar geleden.
U ziet wat een beetje geduld zoals kan opleveren voor contraire beleggers.
Laat uw hoofd niet op hol brengen door de critici, China biedt een unieke kans voor de aandachtige belegger!
We zijn momenteel hard in de weer om het Groeimarkten Rapport en de bijhorende Selectielijst op punt te zetten.
Maak gebruik van onze expertise van China om er de koopjes op te pikken
Voor amper 99 euro heeft u reeds toegang tot onze Tips... over koopjes gesproken!
Met vriendelijke groeten,
Slim Beleggen
Pimco: Met China koelt heel Azië af
BeantwoordenVerwijderen1 Oct 2012 om 16:00 - IEXProfs Redactie -
De meeste analisten "onderschatten de omvang van de komende groeivertraging in China". De groei van de Chinese economie zal sterker afnemen dan die analisten denken: tot 6,5 à 7 % per jaar. Deze afkoeling zal voelbaar zijn in heel Azië. Vooral Australië zal hieronder lijden, omdat ijzererts het voornaamste Australische exportartikel is en de vraag naar deze grondstof vanuit China flink zal dalen.
Dat schrijven Tomoya Masanao, Robin Mead en Ramin Toloui van obligatiereus Pimco in hun laatste Economic Outlook. Hun visie komt overeen met die van Jim O'Neill. "In plaats van een harde landing" voor China voorziet Pimco "een structurele afkoeling", een "New Normal met Chinese trekjes". China zal zich meer naar binnen richten omdat het exportmodel is "uitgewerkt" door de stagnatie in de VS en Europa.
Dat betekent dat ook de omringende Aziatische landen hun export naar China zullen zien afnemen. Maar afgezien van Australië zien Masanao c.s. dat voor die landen juist als een geluk bij een ongeluk. "Wij verwachten dat de Aziatische beleidsmakers monetaire en begrotingsinstrumenten zullen gebruiken om de schok van de afkoeling te verzachten", maar geen "agressieve breekijzers om de groei van weleer te herstellen".
Beleggers vluchten naar Azië
De Aziaten, zo geloven de Pimco-analisten, zijn tot de conclusie gekomen dat de baten van een agressieve groeipolitiek niet langer opwegen tegen de kosten: oplopende schulden en scheve verhoudingen tussen kredieten en investeringen. Bovendien wordt het effect van de groeivertraging vanzelf al verzacht door de wereldwijde vlucht van beleggers "weg uit hun zware overweging in ontwikkelde markten, naar de opkomende landen".
From Forbes:
BeantwoordenVerwijderen"World Starting To See Big Bargains In Chinese Stocks, by Frank Holmes
With negative sentiment toward China reaching an extreme in recent months, patient investors have been rewarded with recent news of improving data from the Asian giant.
CLSA Sinology’s Andy Rothman reported that in September, retail sales growth rose 13.2 percent, which was the fastest pace of the year. Real urban disposable income grew nearly 10 percent and real rural disposable income rose more than 12 percent during the first three quarters of the year. And, while export numbers are weak, China has “so far avoided the large-scale export-sector layoffs that led to 2009’s massive stimulus,” says Andy.
There was strength in commodity imports, too. Copper imports into China increased 11 percent compared to the previous month due to increased demand from power infrastructure, white goods restocking and auto production. Iron ore rose a modest 4 percent compared to the previous month, which is encouraging. There was also a sharp rebound in oil imports most likely due to holiday restocking and lower international prices. In fact, Pareto Securities found that Chinese implied oil demand came in at an all-time high of 9.8 million barrels per day in September.
The markets also saw an increase in fixed asset investment, a measure of capital spending, which grew at “the fastest pace since October 2011,” says CLSA. According to Credit Suisse, “a surge in transportation spending in the month of September [is] starting to reflect the project approvals for highway, rail, airport, and metropolitan transport projects announced in May and June.”
While Credit Suisse says FAI growth was boosted by government investment stimulus, CLSA also notes that fixed asset investment and capital spending by private firms has been rising faster than state-owned firms for 30 of the last 31 months.
Money supply, a key lubricant of the economy and markets, also continued to increase, and this has historically driven Chinese equities. Take a look at the chart below, which shows the year-over-year money supply compared to the MSCI China Index over the past decade. Over the past 10 years, after the supply in money bottomed, stocks soon rebounded.
On January 31, 2012, money supply hit a near decade low of 12.4 percent year-over-year growth. Since then, the number has been creeping higher, rising sharply to 14.8 percent in September, and shortly thereafter, equities responded.
The Wall Street Journal recognized the improvement in Asian stocks and investor sentiment recently, suggesting that the “region’s economy could be nearing the end of a slowdown.” I’ve been trying to temper investors’ expectations of China as weak economic data caused investors to be skittish, telling Investor Alert readers that it wasn’t the time to be bearish. Now, “if the Chinese economy shows sustained signs of stabilizing, it would remove a major overhang of worry for investors in Asia, and may spur more capital raising and other deals as investors become confident enough to switch money out of bonds and back into equity markets,” says The Journal.
Forbes Dividend Stock Daily serves up fresh dividend picks every trading day. Average yield of recommended stocks, REITs and MLPs is 6%. This appears to be a good time to be investing in China, as stocks are historically cheap. At the beginning of October, BCA noted that there was a “prevailing pessimism” around China and that the stocks were “currently trading at hefty discounts to world averages and even to euro zone stocks.” The firm indicated that Chinese shares had a forward price-to-earnings ratio of below 9 times; the world and U.S. benchmarks traded at 12 and 13 times, respectively.
2)
BeantwoordenVerwijderenChinese stocks are also cheap compared to emerging markets. In 2007, China traded at a 75 percent premium to emerging markets. Today, Chinese stocks trade at a 20 percent discount. If you look at a comparison of price-to-earnings in China to those in emerging markets, you have to go back to 2006 to find that ratio as low as it is today.
The low price-to-earnings indicates to me that the negativity pendulum has swung too far. “Investors have turned from euphoria at the height of the ‘China mania’ five years ago to extreme pessimism,” says BCA."
11 januari 2013 14:10
BeantwoordenVerwijderenChinese eenkindpolitiek veroorzaakt 'verpeste generatie'
AMSTERDAM - De Chinese eenkindpolitiek laat sporen na in het karakter van opgegroeide kinderen.
Ze zijn wantrouwiger, risicomijdender, minder competitief en minder nauwgezet dan Chinezen van vlak voor deze beleidsmaatregel werd ingevoerd.
Dat concluderen onderzoekers van de Universiteit van Melbourne in de nieuwste editie van Science Express, de online uitgave van Science.
Zij onderzochten 421 kinderen uit Peking die vlak voor of na 1979 werden geboren. In dat jaar voerde de Chinese regering de politiek in om de bevolkingsgroei in te dammen. De eenkindpolitiek houdt in dat ieder stel maar één kind mag grootbrengen.
Verpeste generatie
Dankzij deze politiek groeide een generatie kinderen op die wel de 'kleine keizers' genoemd werden. In de Chinese media worden ze, nu ze zijn opgegroeid, de 'verpeste generatie' genoemd. Tot nu toe ontbrak een wetenschappelijke onderbouwing voor deze veronderstelling.
De onderzoekers namen persoonlijkheidstesten af bij de vrijwilligers en lieten hen vier spellen spelen. Daarmee maten ze onder meer lef, altruïsme, optimisme en concurrentievermogen.
Op al deze factoren scoorden de eenkindspolitiekgeneratie lager dan de kinderen van voordat deze politiek werd ingevoerd.
Geld
Tijdens een vertrouwensspel bijvoorbeeld, kregen de deelnemers ongeveer 15 dollar, waarvan ze een deel aan een anonieme andere deelnemer konden geven, in de wetenschap dat de onderzoeksleider dat bedrag zou verdrievoudigen.
De andere deelnemer kreeg vervolgens de gelegenheid om een deel van het bedrag terug te geven. Eenkindkinderen gaven 16 procent minder geld aan de anonieme ander en gaven elf procent minder geld terug wanneer zij de ontvanger waren.
Zo speelden ze ook een vergelijkbaar risicospel en een competitiespel. Op al de onderzochte factoren scoorden de eenkindspolitiekgeneratie lager dan de kinderen van voordat deze politiek werd ingevoerd.
Al een paar jaar gaan er in China stemmen op om de eenkindpolitiek te versoepelen. Waarschijnlijk zal dit onderzoek deze roep alleen maar versterken.
Door: NU.nl/Jop de Vrieze